Fakire Kalır...

Rüzgar sert eserse dallarım kapılır
Güneş üzülür, yıldızlar darılır
Topraklar savrulur taşlar yarılır
Gönlüm gam, gasevet darda kalır

Kolay mı toprakta iz bırakmak
Bir nesneyi yoktan yaratmak
Gönülleri hastalıktan arıtmak
Mimarların adları sözlerde kalır

Dereler, ırmaklar göllere akar
Korkar bir şeylerden leylekler kalkar
Sıcaklar artar engerekler çıkar
Akıllardan çıkmaz korkusu kalır

Hoş olur güllerin kokusu
En sağlam sorgu vicdan sorgusu
Başımda bulutlar içimde su
Göllenir göllenir göl olur kalır

Çıkarım kayaya yayla yaylarım
Akşam yaklaşır köyü boylarım
Birbirini kovalar benim aylarım
Gördüğüm güzellik akılda kalır

Dizilmiş duruyor gürgenler pelitler
Yenilcek halde burda erikler
Memlekette neler neler dediler
Acılar, hasretler geride kalır

Aşık Saltı’yım olmuşum yaşlı
Kimimiz sessiz kimimiz eşli
Ne edeyim ben bundan sonra köşkü
Uyanık yer içer, borç fakire kalır