Faniler

Yağmur başlar, soğuklar artar
Fındıkla satılır, kantarlar tartar
Alanlar alır, dışarı satar
Memnun değil çiftçi halinden.

Aldığıyla sattığı dengede değil
Güzele filan akmıyor meyil
Diyor amma önümde eğil
Yumuşama çıkar mı zalimden.

Bir yanda don olur bir yanda kurak
Zarardan kara geçmek ırak mı ırak
Devir çok değişti gelmiyor çırak
Allah korusun çiftçilerin vebalinden.

Çalışır çalışır çuvalnan taşır
Yetmez parası sakalını kaşır
Gün doğar dünyası ışır
Memnun kalan var mı ahvalinden.

Bahçeye gider yolu çamurdur
Beli bükülmüştür sırtı kambur
İcratı; öl, kurtul, son bul
Kurtulamaz bir türlü canilerden.

Aşık Saltı’yım eker kazarım
Hattımız bu görür, yazarım
En son istirahat yeri mezarım
Gelen var mı hiç fanilerden.