Bir Arzu Daha Eksilmesin Diye...
İlk yazımda söz vermiştim: Bu köşede birlikte düşünecek, birlikte tebessüm edecektik, bazen de içimize dönecektik. Ama bu hafta tebessüm etmek yerine yazarken elim titriyor. Çünkü içim yanıyor. Sebebi Anneler Günü sabahı çiçekler, hediyeler, gülücükler havada uçuşurken akşama yakın 20 yaşında bir kadın, bir anne, bir kız çocuğunun ölmesi. Adı Arzu'ydu.
Arzu (ÇAMYAR)Ay. Ordu'nun Çaybaşı ilçesi İlküvez mahallesinde yaşıyordu. Henüz çocuk yaşta evlendirilmişti ve anne olmuştu. Uzun süredir eşinden ve kayınvalidesinden şiddet gördüğü iddia ediliyordu. Ve Anneler Günü adeta hapishane gibi yaşadığı evin yakınında, ceviz ağacında ölü bulundu. Önce intihar dendi ama şüpheli ölümdü.
Sonra yazdığı notlar ortaya çıktı. Arzu, kızı için katlandığını, artık dayanamadığını yazmıştı. Eşinin şiddetini, evdeki baskıyı, çaresizliğini satırlara dökmüştü. Ve sustuklarını yazarak haykırmıştı
Peki şimdi biz ne yapacağız? Kafamızı çevirip unutacak mıyız?
HAYIR! Ben ne sadece üzgünüm, ne sadece öfkeliyim. Ama çaresiz de değilim. Çünkü bu köşeyi yazabiliyorum çünkü bu yazıyı sen okuyorsun. Çünkü hepimizin gücü var, farkında olmasak da!
Şimdi birlikte düşünelim:
⁃ Arzu bir çocukken evlendirilmiş.0 yaşta evlilik olur mu?
⁃ Eğitim hakkı verilmiş mi, okumak istemiyor diyerek verilmemiş
mi?(hangimizin çocuğu isteyerek okula gidiyor?)
⁃ Mahalledeki kimse yıllarca süren
şiddeti hiç mi fark etmemiş?
Orada bir muhtar vardı. Komşular vardı.
Bir okul, bir sağlık ocağı, belki bir
minibüs şoförü....
Ama yardım eli yoktu.
Bazı şeyler sadece "kanunen" değil,
vicdanen de eksikti.
Gerçek çözüm nedir?
1.Çocuk yaşta evlilikle mücadele,
denetimle ve bilinçlendirmeyle
güçlenmeli.
2. Kırsaldaki kadınlara ulaşan destek
sistemleri kurulmalı.
3. Şiddet sadece kolluk gücünün değil,
mahallelerin de meselesi olmalı.
4. Kız çocukları okutulmalı, erkek
çocuklarına kadınlara saygı
öğretilmeli.
5."Ben ne yapabilirim ki?" değil, "Ben
ne yapabilirim acaba?" demeliyiz.
Ben şimdilik köşemi kullanıyorum
Yazıyorum. Duyuruyorum.
Unutturmuyorum.
Sen ne yapabilirsin?
⁃ Bir çocuğun okumasına katkı
sunabilirsin.
⁃ Şüphelendiğin bir şiddeti görmezden
gelmeyebilirsin.
⁃ Bu yazıyı paylaşarak bir kişinin daha
duymasına vesile olabilirsin.
Arzu bize bir kaç not bıraktı.
Ben de bu yazıyı onun için bırakıyorum:
BİR ARZU DAHA EKSİLMESİN DİYE!