Vurgun

Bu gün ben bir güne uyandım
Yapraklar uçuşuyordu, rüzgar esiyordu
Fukaralıktan bıktım usandım
Kim ne kesiyorsa bizden kesiyordu

Kafam karıştı, dara düşüyordum
Ayları saydım günleri ölçtüm
Bir anda gençlikten yaşlılığa göçtüm
Rüzgar eskiden başka esiyordu

Kalmadı çevrem görünmez oldular
Ağlaşıp duruyor yetimler, dullar
Sömürüye teslim kuloğlu kullar
Analar önceleri bebeleri besliyor

Toprak verirdi, kazan kaynardı
Koyunlar otlanır, kuzular oynardı
İtler, atlar laftan anlardı
Köydeki kalabalık köyü süslüyordu

Kayalar sessiz, dereler susuz
Yaşlılar, emekliler parasız pulsuz
Yaşanılmıyor gömleksiz donsuz
Kimi görsem geçmişini özlüyordu

Aşık Saltı’yım hayaller yorgun
Güç tükenmiş, benizler solgun
Kuşdoğan’da yediğim vurgun
Beni gören kargalar üzülüyordu.