Yoksulluk...

Bulutlandı gök, soğuk havalar
Üstümüze geliyor yanda duvarlar
Barut kan kokuyor, savaşlar
Açlık sefalet içinde yoksul

Derisi buruşmuş, yüzü kırışmış
Beli bükülmüş aklı karışmış
Tokluğu unutmuş açlığa alışmış
Umuttan uzak, hayaller içinde yoksul

Lastiği kara, pantolon yama
Kendinden başka zararı kime
O çoktan gitmiş güme
Kefene sarılmış kıyafet içinde yoksul

Üç beş tane kimlik eskitmiş
Gurbete gitmiş, askere gitmiş
On dört küsür alıyor yaş yetmiş
Hastanede, bankada kuyrukta yoksul

Ekmek yiyecek dişi kesmiyor
Kendisine küsmüş, başkasına küsmüyor
Hasta artık ayaklar gezmiyor
Ölüm yaklaşmış bekliyor yoksul

Aşık Saltı’yım otursam kalksam
Mutlu olamıyorum, dünyaya baksam
Çaresi var mı ölmekten korksam
Yoksul dünyada yoksul, mezarda yoksul