Zaman Kötü

Gençliğim gitti geri dönmüyor
İçimde ateş kolay sönmüyor
İnsanlık tükenmiş kimse görmüyor
Kuru laflar karın doyurmaz

Yoğun suyu beyaz yapıyor
Atmaca yerden civciv kapıyor
Bir bakıyorsun sevgi kopuyor
Aç kalan kolay uyumaz

Bakıyorsun değişmiş dünya
Can muhtaç bir bardak çaya
Yol bitmiyor kalmışım yaya
Körler görmez sağırlar duymaz

Müzikholde yokum, barda yokum
Son soluktayım yok artık korkum
Aç insan nasıl der dokum
O vaziyette ayı bile oynamaz

Üç günlük dünya, etmişler kara
Bize ayrılan kuyruklar ve sıra
Köylünün ürünü etmez ki para
Fındık satmayan bunu anlamaz

Aşık Saltı’yım ürün toplarım
Emek harcarım, terimi koklarım
Saymakla bitmez benim yoklarım
Emekçinin gözü oyulmaz