BAHAR, İNSAN

Siyaset tarla sürüyor, tohum ekiyor
İki farklı görüş başı çekiyor
Atmış dört milyon seçmen Mayıs’ı bekliyor
Neye çevrilir bilmem baharın sonu

Küçücük, küçücük meyveler dalda
İnsana saldırıyor yılanlar yolda
İyileşmek bilmiyor hastalık ruhta
Ne olacak bilmiyorum hastanın sonu

Kimi hüzünlü kimi sırıtıyor
Esnafı marketi halkı yutuyor
Öyleleri var ki yurttaşı uyutuyor
Kimin önünde kalacak pastanın sonu

İstirahat edeceğim yoruldum artık
Kantarda günahı sevabı tarttık
Gereksizleri, lüzumsuzları çöpe attık
Yarınlara kaldı bu işin sonu

Bir kısa yol var beşikten mezara
Ben gelemem hurafeye, nazara
Cahil nesil inanacak mı bilime, yazara
Onların mahşere kalmış sonu

Aşık Saltı’yım yağmur beklerim
Derinlere doğru iner köklerim
Mevsimleri birbirine eklerim
Güzel olacak elbet bilirim sonu