DEPREM

Ülkem sallandı gün ağarmadan
Enkaza karıştı henüz uyanmadan
Yollara çıktı, Millet, Vatan
Kar, soğuk şu bizim Şubat ayımız

Kurtuluş bekliyordu yaşlılarımız, çocuklar
Enkaza dönmüş binalar, okullar, yollar
Ülkem, dünya milletleri oradaydılar
Sağ kalanlara yetişti çorbalarımız, çayımız

Ölülerimize dualar okuduk
İçimiz acıdı, yasa boğulduk
Biz böyle nasıl olduk
Kırk bine yaklaştı ölü sayımız

Üst üste geldi iki büyük deprem
Yanlarında olmaktır inancım, törem
Ne kanserdir bu, ne verem
Yas içinde şimdi bayımız, bayanımız

On vilayet Hatay’dan Maraş’a
Dünya katıldı bu insani yarışa
Düşmanlık boş, ihtiyacımız barışa
Biz biliyoruz, büyük kaygımız

Aşık Saltı’yım acı duyarım
Bir bebek üşüse ben burada buyarım
Ben halkıma nasıl kıyarım
Allah’tan dilerim eksilmesin sayımız