Yok Ulan Yok...

Ayaklar hasta gezecek olsam
İlacı bilsem, reçete yazsam
Düzelemiyorum keyfimi bozsam
İnsana yaraşır yaşamak yok

Göğü deldiler kurak başladı
Ekini, sebzeyi güneş haşladı
Doğru söyleyeni hainler taşladı
Zararlı kuşları kışkışlamak yok

Sıkıntımız yok ölümden yana
Olanlar oldu, bana sana
Ey zavallı insan bir anlasana
Dünya dönüyor, karışlamak yok

Kimi siyanür kullanır kimi füze
Mikroplar ulaşır havadan bize
Kirlilik akar karadan denize
Önüne dikilip dur diyen yok

Nerde oksijen nerden ormanlar
Kötülüğe erişti geldi zamanlar
Dağları tepeleri sardı dumanlar
Her şeyin bir çaresi var diyen yok

İhtiyar adamlar koltuktan kalkmaz
Deden toruna baba olmaz
Islanmış yatak gece kurumaz
Sabah kurutacak zaman yok

Aşık Saltı’yım güneşi sorarım
Tüm yanlışlara taştan duvarım
Günü gelince elbet yağarım
Adaleti, burada seven yok…