Kalbin Rengi

Fındık mevsimi başladı. Ünye’deki fındık bahçesinden başladık toplamaya. Öğle sıcağında eve zor attık kendimizi. Dinlenirken elime Don Miguel Ruiz’in Dört Anlaşma kitabı geçti. Birkaç cümlesinden öyle etkilendim ki, zihnime kazındı. Kitapta diyor ki: “Başkalarının yaptıklarını, düşündüklerini, ima ettiklerini ya da söylediklerini kişisel algılamayın. Herkes kendi inanç sistemi içinde düşünür ve kendince yargılara varır. İnsanların sizin hakkınızdaki düşünceleri, sizin şahsınızdan çok kendileri ile ilgilidir.”

Tevafuk bu ya, ertesi akşam arkadaşlarımın sohbetini dinlerken “Kitapta okuduklarımın aynısı” dedim içimden. O akşam, zavallı bir arkadaşımızın hakkında konuşuldu. Zavallı derken maddi yokluktan değil; kalp yoksulluğundan bahsediyorum. Hayatın en acı fakirliği budur: İyi duygulardan mahrum bir kalp taşımak…

O kadar kötü bir yürek ki, olmayan hikâyeler uydurup kendini avutmuş. Düşünün, insan gerçekleri güzelleştireceğine, yalanları karartarak kendi ruhunu karartıyor.

Kalbi kötü olanlara üzülüyorum. Çünkü onlar, hayatın en tatlı yerinde bile zehir tadı alırlar. Gözlerinin gördüğü, dillerinin söylediği, kalplerinin içindekinden başka bir şey değildir. Haset, çekememezlik, kıskançlık… Bunlar bir kalbin içine yer etti mi, o kalbin baktığı her şey bulanıklaşır.

Oysa biz, minicik bir güzelliği bile fark edip temiz bir kalple mutlu olabiliriz. Bir gülüş, bir kuş sesi, bir dost kelimesi… Kalbi iyi olan, bunlardan cennet kurar. Kalbi kötü olan, içinde cennet olsa bile orayı cehenneme çevirir.

Hayat bize bir ayna tutar. O aynada ne görmek istiyorsak, önce onu içimizde var etmeliyiz. İnsanların sözleri, aslında kendi içlerinin yankısıdır. Birinin sizi küçümsemesi, sizin değersiz olduğunuz anlamına gelmez; onun bakışını kirleten perdelerin varlığını gösterir.

Bahar hep aynıdır. Çiçek aynı çiçektir. Yaşam aynı yaşamdır. Değişen, gören gözün ardındaki kalbin rengidir.

Ve unutmayın… Dünyayı güzelleştirmek istiyorsak, işe kendi kalbimizi güzelleştirmekten başka çaremiz yok. Çünkü kalbi karanlık olan, en parlak güneşi bile gece zanneder.