70’li yıllar. En büyük eğlencemiz sinema… Film şeridi bile alamadığımız siyah beyaz günler ve filmler. Yönetmenlerimiz prova ya da tekrar çekim şöyle dursun zar zor temin edilen 1.5 saatlik film şeridinin sonuna son yazısını bile yetiştirmek zorundaydılar.
Yavaş yavaş renkli Amerikan filmleri hayatımıza girince ilgi uzun kuyruklarla yer değiştirdi. Gündüz hariç akşamları iki seans 17.30 ve 19.30. ilk matine tek film ve daha çok takım elbiseli kravatlı memurlar mesai sonrası salonu doldururlardı. Hele pazar günleri matine yalnız bayanlaraydı sokağımız parfüm kokardı, genç kızlar renkli en cici elbiselerini giyer saçlar makyajlar yapılmış, grup grup kızlar, sokak şıngır mıngır. Bilindiği için sokakta bir tane de erkek göremezdiniz.
Bir akşamüstü, şimdiki dükkanımın önünde bir uğultu... Kafamı kaldırıp dışarıya baktığımda Konak sinemasının gişe kuyruğu dükkanıma kadar gelmişti. Belli ki yine Amerikan yapımı bir film var…
Politikamızı, çevremizi, komşumuzu insanımızı ve ülkemizi beynimizle değil gözümüzle izlediğimiz için bu yapımları anlamakta güçlük çekiyorduk. Her filmin sonunda birbirimize sorardık. Ne oldu. Bireysel, benci soğuk karakterler ve çekirdek aile. Bizim Yeşilçam sinemamızda mutluluk, gözyaşı, açığa çıkan duygular. Onlarda bir yatak sahnesi, bizde çimenleri yolan kadın. Yaz yaz gider Aydın Doğan kızıyor, “Kardeşim çok uzun yazıyorsun” diye…
Yıllar geçti, Holivut yapımları hiç değişmedi. Bizim yapıtlarımız, biz çok değiştik. Onlar gibi çekirdek aile olduk. Cenazelerimizdeki, bayramlarımızdaki, düğünlerimizdeki kalabalığa aldanmayın. Anne, baba, çocuklar dışında kimse samimi değil.
Onlar dünyanın her noktasından farklı kültür ve gelenekleri aktardılar. Hatta ülkemizde çarşaflı, çarıklı, pala tipleri görünce, biz bu muyuz, diye kızdığımız keşke kızacağımıza ayıklayıp onca kızabileceğimiz şey varken ona kızabilseydik. Ne demiş şairimiz: “Yarin Yanağından Gayrı Her Şey Ortak” Şairlerimiz artık bizi değil onları takip ettiği için böyle sözler yazılmıyor. Onlar Holivut öpüşünü bize bulaştırdıktan sonra bütün ülke, yer - gök virüs kaptı. Onlar zekalarını, biz dudaklarımızı kullanıyoruz. Artık senaryo da olsa filmlerimizde namus cinayetleri işlenmiyor. Geçtiğimiz Ocak ayında yine bir çok kadın cinayeti işlendi, salt Holivut öpücüğü vermediği için. Öpen öpene… Gündem neydi?
FACEBOOK YORUMLAR