21. yüzyılın başında ilginç devrime tanık olduk, insanımızın efsanevi paraya dayalı peri masalı destansı yaşamına…
Müslüm, Sümbül, Şahin Fadime, yazar kasa yeni bir yüzyıla girerken eskisine noktayı koymuştu .Milenyum insanı olmak gerekiyordu.
Devlet Babanın, Tarih Ananın şakayla geçen yılları…
Hep geçmişe ışık tutup boncukçu insanımız yeni bir hedef saptamalıydı, milenyum insanlığı
Modern araçlarla, teknolojik telefonlarla, akıllı binalarla özgüvenci, benci, maceracı
paranın içinde yüzülen yeni yaşam…
Unutamadıklarımdan biri de önce tatil sonra taksit!
Bulan bulmuş bulamayan da bulmuş gibi, toplumsal gerçekçilikten, geleneklerden kopuk yoksun öngörüsüz bir yaşam.
Tavuk gribi, horoz gribi, kuş gribi, domuz gribi derken, yarasa gribi, epik yaşama el koydu.
Bizim edebiyat, sanat, dizi dünyası ilerici olduklarını savunurken hep geriden gelir.
Kanıt mı?
İnsanlarımız dizi hayatını yaşamış ve çoktan bitirmişken dizilerde hala aynı hayat devam ediyor. Salgının maskenin esamesi yok, sahnelerde, repliklerde. Kimin parasıydı harcanan?
Sorumsuzluğun daniskası! Ne bulmuştu insanımız sinema perdesinde oynanan oyunun oyuncularından?
Hepimiz bilince erişmemiz gerekirken her zamanki gibi, süreç değişmiyor.
Açık büfe mutfağından fırlayan gıdalarımızı masalarda, yer kalmayınca altına hatta duvarlardaki serpme kahvaltılarımızı unutmak kolay olmayacak.
Annem “yılan toprağı tarta tarta yermiş” oğlum derdi. İdareli olun derken tasarrufu dilinden düşürmezdi. Toprak biter mi, ya okyanus ya da birbirlerini yerlerse?
Bizden gördüler, bilim de söylüyor; Yeni bir milenyumu dünya görür mü bilinmez, yeni yüzyıla az kaldı…
FACEBOOK YORUMLAR