Mayıs ayının özel günleri var. Ay bitene kadar da çeşitli özel günler olacak. Bugüne kadar olan günlerden söz edeceğim. 1 Mayıs İşçi ve Emekçilerin Birlik Dayanışma ve Mücadele Günü, 3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü Günü, 4 Mayıs Fikri Sönmez’in ölüm yıldönümü, 6 Mayıs Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ın idam edilişlerinin 50. yılı.
1 Mayıs İşçi Bayramı. Ordu’da da kutlandı. Bayram tatilinin etkisinin ne olacağı konuşuldu. Acaba, dendi. Salgın nedeniyle iki yıldır yapılamayan 1 Mayıs’a katılım Ordu’daki duruma göre iyiydi denebilir. Ancak en büyük ve önemli eksiklik işçilerin olamamasıydı. Oysa Ordu’da işçi sendikası şube ve temsilcilikleri var. Nedeni tartışılmalı; aynı eksiklik, aksaklık gelecek yıl yaşanmamalı. Bu konuda tüm örgütlü güçlere sorumluluk düşüyor. Ekonomik, siyasi krizin en üst seviyede devam ettiği koşullarda alana çıkıp çıkmamanın tartışılmasının işçi ve emekçilere yararı yok. Bundan yararlanacak olanlar iktidar ve patronlardır. İyi düşünmek zorundayız.
3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü Günü. Haber yapmanın zorlaştığı, basın arasında ayrımcılığın arttığı günümüzde “gerçek” peşinde koşan gazetecilerin ve gazetelerin omuzlarındaki yük artıyor. İnatla gerçeğin haberciliği yapılacak. Bunu yapanlara da biz okuyucular gazetelere abone olarak, günlük olarak alıp destek olmak zorundayız. Gazete, dergi alıp okumadığımızda gazeteler, dergiler kendilerini nasıl var edebilecek? Ya batacak ya da sırtını güçlü olana dayayacak ki, buna gazetecilik denmez, yandaşlık denir.
4 Mayıs Fikri Sönmez’in ölüm yıldönümü. Beğenirsiniz, beğenmezsiniz ancak kısa bir süre yaptığı belediye başkanlığı döneminde “yapılamayanları- yapılmayanları” başardı. Efsane oldu. Bugün değeri, eksikliği daha fazla hissediliyor. Halkçı belediyeciliği uyguladı. Halkçı belediyecilik uygulamasında örnek oldu.
6 Mayıs Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ın idamının 50. yılı. Yarım asır önce üç fidan idam edildi. Onlar hala genç. İdam kararı verenlerin adı unutuldu. Onlar hala genç olarak yaşıyorlar. İdam sehpasındaki haykırdıkları sözler hala güncelliğini koruyor. Dersler çıkarılmalı. Bu yıl 50. yıl. Özel etkinlikler oldu-olacak.
Her özel gün önemli. O gün bittiğinde özellikleri kaybolmuyor. Özel günlerin yıldönümü, yeniden vurgu yapmak, bilince çıkarmak için önemli. Yoksa diğer günler unutulurlar anlamı çıkmamalı.
Yarının inşası için özel günlerin özelliğine göre değerlendirilmesi gerekiyor. Bu değerlendirme olmazsa patinaj yapılır. Önemli olan yarına ilişkin dersler çıkarmak. Ders çıkarabiliyor muyuz?
FACEBOOK YORUMLAR