Çocuğun bebeklikten itibaren gelişen motor becerileri ile kendi kendine yemek yeme, kıyafetin,- ayakkabısını giyinme gibi sorumlulukları alması destekleniyor.
Çok korumacı bir anne modeli var ise fedakar Türk annesi rolünde anne ve kıyamamak adı altında yemeğini o yediriyor o giydiriyor ödevlerini dahi o yapıyor kendini harap ediyor.
Bu rolü oynadığı için de dışarıdan çok takdir alıyor Sen ne kadar iyi bir annesin Sen ne kadar düşünceli ne kadar şefkat sevgi dolu bir annesin diye bütün örgüleri alıyor ve bu durumdan besleniyor. Böylelikle çocuk kendi kendine yetemeyen Kendi gücünü ortaya çıkaramayan ve kendi ile ilgili hiçbir şey yapamayan yetersiz bir çocuk haline geliyor anne burada kurtarıcı rolünde çocuğun her istediğini yaparken çocuk için melek gibi bir anne yani bir kurtarıcısı meydana çıkıyor. Böylelikle çocuğun sorumluluk almasına gerek kalmıyor
Babalık rolünün çocukları sosyal hayata taşımak, dışarıda yaşayacakları sıkıntıları farkettirip bunlarla mücadele edebilmek adına yetiştirmek gibi bir misyonu vardır
Çocukların dış ilişkilerde daha güçlü olmaları ve sosyal ortamlarda kendilerine güvenmeleri daha çok baba ile yakaladıkları babalık enerjisi ile ortaya çıkar.
Ancak ev içi tutumlarda baba annenin bu kadar korumacı olmasını eleştiriyor ise ve böyle bir tutumun yanlış olduğunu sürekli söylüyorsa çocuk babayı zalim yerine koyar ve normal seyrinde yaşanması gereken tüm dengeler sarsılmış olur. Çünkü kahramanı olarak görmesi gereken babaya karşı çocuk onun kurtarıcısı olan annesini engellediği için babaya öfke duyar, hatta koruyucu meleğine kötü davrandığı için müthiş bir nefret beslemeye başlar.
Burada çocuk ile baba arasında bağ kurulmasına engel olan kişi anne olur ancak ne yazık ki anne bunu kurtarıcı rolünde olduğu için perdelidir ve anne de süreç içerisinde kurtarıcı rolü içinde alt dinamiklerde çocuğu istismar ediyor olduğunu göremez.
Peki bu çocuk okul döneminde nasıl arkadaş seçimleri yapar?
kurban rolünde olduğu için kendisini istismar edecek, kendisine güç uygulayacak, zorba arkadaşları kendi alanına seçer ve böylelikle istismar tekrar başlar.
Ve sosyal hayatında da yalnız hissetmemek için evde olduğu gibi kurtarıcıya ihtiyaç duymaya başlar. Bu bazen birkaç yaş büyük arkadaşları olur, bazen öğretmenleri olur. Çocuk orada şu duyguyu hisseder; şimdi bana acıyorlar. Ben kurbanım, ben mağdurum, ben eziliyorum bana acıyorlar o halde seviliyorum çünkü bana acırlarsa ben sevildiğini hissederim. Sevgi dili acımak ve yetersiz hissetmek üzerine kurulmuştur. Bu çocuk daha sonra büyüdüğünde, eş ilişkisi başladığında yine kendisine yetersiz hissettiren, acıyan bir eş seçecek. Çünkü sevilmek eşittir acımak, küçük, yetersiz görünmek. Böylelikle bebeklikteki kurbanlık devam eder ve kendini acıyan bir eş seçer ve der ki beni seviyor beni yetersiz görüyor, beni beceriksiz görüyor yani beni seviyor.
Ancak bir süre sonra kurtarıcı olan eş modeli artık yetersiz gördüğü, acıdığı, ezilmiş gördüğü kişiye karşı dominant ve baskıcı bir şekilde kontrolcülükle yaklaşır.
Eş ilişkisi eleştiriler ile devam ederken kurtarıcısı bir anda zalime döner ve burada eşe karşı duygusal şiddet ya da fiziksel şiddet gibi zalim veya zorbalık yapılacak durumlar ortaya çıkar
Devamı haftaya…
FLAŞ HABER
FACEBOOK YORUMLAR