OYUNUN ÇOCUKLAR ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ NELERDİR?

Çocuğun gelişim ve eğitiminde oyununun önemi oldukça büyüktür. Çocuk yaşamı için gerekli olan birçok davranış, bilgi ve beceriyi oyun ortamında öğrenmektedir. Eğlenceli bir etkinlik olan ve çocukların ruhsal doyumunu sağlayan oyun,  onların fiziksel ve psikolojik gelişimine katkıda bulunarak çocuklara iyi davranışlar ve alışkanlıklar kazandırır.

Oyun kavramının birçok tanımı yapılmıştır. Bunlardan bazılarını şu şekilde sıralayabiliriz:

•Oyun çocuğun kendisini ifade etmesidir.
•Oyun sonucu düşünülmeden yapılan hareketlerdir.
•Oyun çocuğa hiç kimsenin öğretemeyeceği konuları kendi deneyimi ile öğrenme yöntemidir.
•Oyun çocuğun işidir.
•Oyun bir uyumdur.
•Oyun hayal ile gerçek arasında bir köprüdür.
•Oyun bir sosyal kuruluştur.
•Oyun, çocuğun iç dünyasını yansıtan bir aynadır.
•Oyun çocuğun kişiliğinin gelişimini sağlayan en ideal bir ortamdır.
•Oyun, çocuğu yetişkin yaşamına hazırlayan son derece önemli bir araçtır (Uluğ, 1997).

Çocuklar, oyunla coşku ve sevinç duygusuna sahip olurlar. Oyun, çocuğun hayatı ve dünyayı tanımasını kolaylaştırır.
Çocuğun kişiliği oyun içinde daha belirgin çizgilerle ortaya çıkar ve gelişir. Çocuk, kavramları, cisimleri, toplumsal kuralları, haklarını ve mücadele etmeyi oyun içerisinde algılar, anlar, öğrenir ve geliştirir.
Oyun çocuğa ileri öğrenmeler için temel oluşturacak olan bilgileri edinme fırsatı sağlar.
Oyun yetişkinlerin isteklerine uymakta hissedilen baskıyı dengeler. Oyun çocuğa çevresine hakim olma fırsatı verir, çocuk hayal gücünü kullanarak oyunun senaryosunu yaratır, oyun ilerledikçe seçme ve karar verme gücünü kullanır.

Oyun çocuğun farklı düşünebilme ve düşünce üretebilme becerisini geliştirir ve çocuğun hayal gücünü, yaratıcılığına olumlu katkılar sağlar. Çocuğa güçlükle öğretilen pek çok kural, oyun sırasında daha kolay öğretilebilir. Oyun çocuğun gelişim alanlarını olumlu yönde etkilerken, birçok davranış ve beceri kazanımını sağlar.

Bu nedenle çocukların oyun alanlarının oluşturulmasında, düzenlenmesinde ve çocuğun oyun oynama becerisinin kazanmasında aile bireylerine özelliklede anne ve babalara önemli sorumluluklar düşmektedir. Sonuç olarak, oyun çocuğun boş zamanlarını doldurma aracı olarak görülmemelidir. Oyunun gerçek ve önemli bir eğitim aracı olduğu gözden kaçırılmamalıdır.